دیشب داشتم برنامه های رادیو جوان رو گوش میکردم ،میهمان برنامشون استاد فریبرز گلبن بود تهیه کننده بنام رادیو که حدود 40 سال سابقه داره و کارهای ارزنده ای کرده که قابل تقدیر و تشکره ،ناخوداگاه یاد یه بزرگوار افتادم که فکر میکنم اندک سلیقه ای که شاید تو نوشته هام داشته باشم از اون باشه چون میگن حلال زاده به داییش میره بیژن تاج بخش عزیزم که خیلی عاشق نوشتن بود و عشقش هنر بود بخصوص رادیو ،یادمه که میگفت رادیو چون با تخیل شنونده ارتباط داره بسیار ارزشمنده و دارای ارزش بالاییه، رادیو به شنونده هیچ چیز رو تحمیل نمیکنه ،خدا میدونه که گاهی اوقات برای آرامش صورتش دلم خیلی تنگ میشه بهرحال شاید این بهانه ای بود که یه جورایی دینم رو به او ادا کنم و یادی ازش کرده باشم و درود میفرستم به همه هنرمندان رادیو و پیشکسوتان زحمتکش این حرفه