اینقدر یادمه که اولین مستند های تلوزیونی رو تو زمان بچگیم با یه صدای زیبا از تلویزیون میدیدم و میشنیدم، این صدا اینقدر زیبا بود که منو با تمام وجود مسخ خودش میکرد ،راز بقا و فیلمهای مستند دیگه که صدای استاد احمد رسول زاده مثل مخملی در متن این فیلمها میدرخشید و به اینگونه مستندها روح تازه ای میبخشید و اساساً بدون این صدا دیدن فیلمای مستند صفایی نداشت ،بعداً کم کم تو کوک این صداها که اصطلاحاً به مستند گو معروفن رفتم و اساتید دیگه ای رو هم شناختم استاد غلامعلی افشاریه،استاد ناصر ممدوح و البته یادی هم میکنم از شادروان هوشنگ لطیف پور خواستم یه تقدیری بکنم از این اساتید با اینکه خودم رو در حد و اندازه این امر هم نمیدونم چون این هنرمندان واقعاً بزرگ هستن